Jak interpretować opinie poradni psychologiczno-pedagogicznej

Treść

W każdej szkole i w każdej niemalże klasie znajdują się uczniowie ze specyficznymi trudnościami w nauce. Uczniowie ci wymagają szczególnej opieki ze strony nauczycieli, oraz pomocy psychologiczno – pedagogicznej.

Aby można było rozpoznać przyczynę trudności w nauce i rozpocząć działania terapeutyczne, konieczne jest przeprowadzenie diagnozy w poradni psychologiczno – pedagogicznej.    

Decyzję o zdiagnozowaniu dziecka podejmują rodzice. Na ich wniosek specjaliści: pedagog i psycholog podejmują czynności, mające na celu ustalenie przyczyny trudności w nauce.

Po przeprowadzeniu badania w poradni rodzice otrzymują opinię o dziecku.

Opinie poradni zawierają następujące informacje:

- określenie poziomu rozwoju umysłowego,
- opis występujących trudności i przyczyny ich występowania,
- charakterystykę mocnych stron ucznia,
- wskazania dotyczące sposobu pracy z dzieckiem.

W opiniach poradni znajdują się pewne sformułowania i pojęcia, które często są nieznane rodzicom. Do pojęć  wymagających rozszyfrowania należą:

1. UCZEŃ ZE  SPECYFICZNYMI  TRUDNOŚCIAMI  W UCZENIU SIĘ - 

to uczeń, który mimo dobrej sprawności intelektualnej i przyswojonej wiedzy ma trudności w czytaniu, pisaniu, czy też liczeniu.

Określenie „specyficzne” wskazuje na wąski za wąski zakres trudności w uczeniu się i ich szczególny charakter.

2. UCZEŃ Z DYSLEKSJĄ ROZWOJOWĄ  -

to uczeń, który ma problem z czytaniem i pisaniem.

3. ZABURZENIA FUNKCJI WZROKOWYCH / analizy i syntezy wzrokowej, pamięci wzrokowej/ oznacza, że uczeń:

- ma kłopoty z różnicowaniem liter,
- myli litery o podobnym kształcie, (np. p-b, a-o, m-n, ),
- zapomina niektóre wielkie litery,
- ma gorszą pamięć wzrokową ( powoduje to utrudnienia w nauce języka angielskiego i języka polskiego, szczególnie w nauce ortografii, geografii i geometrii),
- nie potrafi właściwie rozplanować materiału   na kartce, jego prace plastyczne wydają się być mniej staranne).

4. ZABURZENIA FUNKCJI SŁUCHOWYCH / analizy i syntezy słuchowej, pamięci słuchowej/ oznacza , że uczeń:

- ma trudności z różnicowaniem dźwięków mowy,
- myli głoski p-b,   d – t, s –z, g –k, w –f, c –d
- popełnia błędy w zapisie wyrazów z samogłoskami ą, ę,
- opuszcza sylaby, litery w wyrazach, a czasami całe wyrazy.

5. ZABURZENIA FUNKCJI KINESTETYCZNO – RUCHOWYCH 

/ motoryki dużej i sprawności manualnej/ oznacza, że uczeń:

- ma brzydkie pismo – litery  niekształtne, różnej wielkości , odstępy między wyrazami nieprawidłowe,
- ma trudności z mieszczeniem się w liniaturze,
- bardzo wolno wykonuje czynności ze względu na małą precyzję ruchów dłoni i palców.

Opinie  o uczniu wydaje się na wniosek rodziców dziecka. 

Ostateczna decyzja o diagnozie w poradni, a następnie o losie wydanej opinii należy  również do rodziców.

Aby można było udzielić uczniom pomocy w szkole i rozpocząć działania terapeutyczne , rodzice powinni zapoznać pedagoga szkolnego, terapeutę lub (i) nauczycieli uczących z treścią opinii . 

Literatura:

1. „Poradnik Wychowawcy”

Opracowała: Krystyna Wesołowska /Pedagog